Prolog.

Kim właściwie jesteś? Jedną z wielu w tłumie? Dziewczyną o pięknych zielonych oczach i kasztanowych długich włosach? Nieśmiałą osobą o wielkim sercu i duszy? Studentką znaną z tego, że wszystkie kolokwia zalicza na pięć? Kobietą, którą w każdą sobotę można spotkać w jednym i tym samym miejscu? Wyrachowanym aniołem, który swoje pazurki potrafi pokazać w każdej sytuacji? Kobietą, której sypialnia co tydzień gości innego mężczyznę i jego DNA? Flirciarą, która potrafi owinąć sobie każdego wokół palca? Diablicą o tak niepozornym wyglądzie?

Ty jesteś człowiekiem, który ma w sobie wszystkie wyżej wymienione cechy, ale nie są ci one jedynymi. jesteś młodą osoba, która chce zabić czas i smutki w alkoholu, po rozstaniu z dotychczasowym chłopakiem. Jesteś porzucona, a to przecież tego tak bardzo się bałaś. Jesteś ofiarą zdrady ukochanej osoby, mimo że nigdy byś go o to nie posądziła. Jesteś cholernie samotna, mimo że zawsze wokół ciebie było wiele osób. Jesteś gościem dla innych porzuconych, których gościsz w swojej pościeli, gdy tylko najdzie cię ochota na przygodną przyjemność. Jesteś całkowicie innym człowiekiem.

Inni ludzie siedzą w domach, mieszkaniach na kanapach i oglądają seriale, ale nie ty. Inni ludzie w twoim wieku w tym czasie bawią się w klubach, dyskotekach na prywatkach, lecz nie ty. Twoi znajomi już dawno brylują na najlepszych warszawskich parkietach, jednak ciebie z nimi nie ma. Cała twoja rodzina z chęcią przygarnęłaby cię do siebie, abyś nie była sama, lecz ty nie chcesz żadnej litości. Nawet twój starszy profesor z uczelni chętnie przyjąłby cię pod swój dach, jednak co do jego intencji masz same czarne myśli. Ty nie zachowujesz się tak, jak dziewczyna w twoim wieku. Ty zachowujesz się inaczej.

Kto normalny siedzi o północy w parku i wpatruje się w niebo. Kto normalny ubrałby się w najlepsza sukienkę, jaką ma w szafie tylko po to, by posiedzieć w ciszy i spokoju. Kto normalny, będący kobietą, nie boi się, że zza drzewa może wyjść przestępca i zwyczajnie w świecie skrzywdzić ją. Kto normalny nie uwielbia igrać z niebezpieczeństwem i chodzić po lesie w nocy. Kto normalny ma w sobie tyle odwagi, co ty. Nikt. Ty jesteś jedyna w swoim rodzaju. Nie jedna na milion, bo to oznaczałoby, że jest jest osób takich jak ty około tysiąca siedmiuset. Ale ty jesteś jedyna.

Jesteś Darią Wasilewską. Jesteś kobietą, która, jak co tydzień, ma w głowie tylko jedno. Upić się w trupa i przespać się z nowo poznanym mężczyzną.

~*~*~

Kari: Cześć wszystkim :) Razem z Dzuzeppe startujemy z nowym opowiadaniem. Staram się "pisać" dla was po raz pierwszy, proszę o wyrozumiałość, mam nadzieję, że Dzuzeppe wszystkie nieprawidłowości wyłapie i poprawi. :) Liczę na to, że Wam się spodoba :)

Dzuzeppe: Jak wiecie ja też pisać nie umiem, ale próbuję i się nie zrażę. Pomysł na historie wymyśliła Kari, bo ja na początku myślałam nad czymś innym ;) Obiecałyśmy sobie kiedyś, że coś napiszemy, więc jest :D Wszystko jednak zaczęło się od piosenki, która teraz rozbrzmiewa w moim jak i zapewne waszych głośnikach ;) Mam nadzieje, że tym razem taka łatwa, przyjemna i chyba radosna historia przypadnie wam do gustu ;)

Całujemy,
K&D :*

Na razie nie wiemy jeszcze, kiedy pojawi się pierwszy rozdział, ale jeśli wpiszecie się w odpowiednie miejsce, to od razu się o tym dowiecie ;)

Pozorność piąta.